niedziela, 24 lutego 2013

można.

"z dwojga złego wolę to trzecie" napisała moja idolka w komentarzu pod poprzednim postem. a ja mam codziennie światowy dzień kota, odpowiem jej na to, trawestując to i owo, dziś, czyli dla odmiany w dniu imienin Bogurada, Borzygniewa i Wieledroga. Pana Gniewa arbitralnie łączę z Dioklecjanem, Rada z Fryderykiem, co do Droga to już sama nie wiem, ale trochę pachnie Urbs.

sobota, 23 lutego 2013

nacytaty

„‎Naście dni temu matka Joanna do miljonów: "dziś światowy dzień walki z rakiem // a w dupie z tym świętem, że tak powiem // ja mam codziennie światowy dzień walki z rakiem // nie ma co świętować // błe". Repertuar rzeczą zmienną, ctrl+c, ctrl+v, cudzysłów, idę walczyć z panem ל''ו i סדר פון דער מלוכה אין ענגלאנד, pt friends prosząc jednocześnie o świąteczne powalczenie z moją depresją.



i nie czytajcie za dużo tych pierdół w gazetach.”

***
 
(był to okazjonalny autocytat
z zeszłorocznej księgi ryjów
pomiędzy górę i dół matrioszki
wkradł się underwater dog

zaś pięćgruszek wbarszcz
serwuje Victoria Briard
mogłaby sobie zrobić www)

 

bo tego roku 
zima też jest siwa







.

piątek, 22 lutego 2013

miał być

Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek.
Już tego dowieść nie zdąży,
lata ma policzone,
krok chwiejny,
oddech krótki.

Już zbyt wiele się stało,
co się stać nie miało,
a to, co miało nadejść,
nie nadeszło.

Miało się mieć ku wiośnie
i szczęściu, między innymi.

Strach miał opuścić góry i doliny.
Prawda szybciej od kłamstwa
miała dobiegać do celu.

Miało się kilka nieszczęść
nie przydarzyć już,
na przykład wojna
i głód, i tak dalej.

W poważaniu być miała
bezbronność bezbronnych,
ufność i tym podobne.

Kto chciał cieszyć się światem,
ten staje przed zadaniem
nie do wykonania.

Głupota nie jest śmieszna.
Mądrość nie jest wesoła.

Nadzieja
to już nie jest ta młoda dziewczyna
et cetera, niestety.

Bóg miał nareszcie uwierzyć w człowieka
dobrego i silnego,
ale dobry i silny
to ciągle jeszcze dwóch ludzi.

Jak żyć - spytał mnie w liście ktoś,
kogo ja zamierzałam spytać
o to samo.

Znowu i tak jak zawsze,
co widać poniżej,
nie ma pytań pilniejszych
od pytań naiwnych.

(noblistkę przestukałosię w odpowiedzi na wiadro, którym potraktowana zostałam na pewnym forum. trochę się podłożyłam, a trochę nie, jak zwykle dużo nauczyłam: o tyle iza mądrzejsza, o ile poraniona i tak już będzie do końca świata i o jeden dzień dłużej bowiem dobry i silny to ciągle jeszcze dwóch ludzi. tym niemniej dzięki temu odgrzałam sobie kotleta z ziarnkiem piasku i mamy ruch na blogu, miał rację Józek z Łopusznej, że nie ma zła bez dobra)


http://www.szymborska.org.pl/getObrazek.php?src=grafika/galerie/1352806017_75638506_1.jpg&w=500&bc=1  


czwartek, 14 lutego 2013

sobota, 9 lutego 2013

et sur cette pierre

Twarzoksiążka o poranku splunęła obrazkiem:
























 Paczę na niego i przypomina mi się taki jeden wiersz.
Dla budowlańców. Wyssany z mlekiem matki,
wespół w zespół z opowieścią o Psujaczce.
Wuj Leopold od jesiennych dżdżów:


***

Budowałem na piasku
i zwaliło się.

Budowałem na skale
i zwaliło się.

Teraz budując zacznę
od dymu z komina.




---------------------------
Któregoś dnia Piotr zapytał czytelników chustki, które słowa Asi nadawałyby się na cytaty. Pierwsze, co mi przyszło do głowy, to "jutro znowu do szkoły na ósmą w nocy", a drugie - "bla bla bla". W trzeciej kolejności pomyślałam o Viledzie i jej kołysance. Tak, sposób/manierę linkowania [wszak maniere to sposób, nie? anse niuanse flore] też podkupiłam od Asi. Nie wiem, jak się zaznacza ten rodzaj cytatu, ale lubię go i dopóki mi się nie znudzi, to zaniewygodyprzepraszasię. 
---------------



Wracając do dżdżystych baranów, kolejny Staff, od tej samej osobistej rodzicielki w nastoletnich latach wzięty i na długie lata przyszpilony do komódki koło łóżka, leci tak:


Kochać i tracić, pragnąc i żałować,
Padać boleśnie i znów się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie "precz!" i błagać "prowadź!"
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...

Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
Iść w toń za perłą o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
Siady na piasku i kręgi na wodzie.


---------
bla bla bla
mili państwo,
bla bla bla
----------


-------
innymi słowy
------------------------
ostatnimi laty bardzo nie lubię tych wierszy.
ani jednego, ani drugiego.
ogólnie rzecz biorąc
tak się jakoś [endogennie? reaktywnie? no ciekawy zaiste to dylemat]
porobiło, że w.dupie.mam.perły.o.cudu.urodzie,
bo przykryły je gruzy pierwszego życia.
i od dymu chyba też już zaczynałam.
co razem do kupy daje
bla bla bla
EOT.













* * *

or,
we wtorek
we wtorek w korku
w korku na wisłostradzie
po drodze do wariatkowa 
dopadł mnie ON.
lub raczej ONI.
trzech ich było. 
on jeden, ich trzech,
3 w 1, 1 w 3
znany motyw







-czy-gnój-jest-bardziej-skałą-czy-bardziej-piaskiem-w-sensie-kościelności?









 




(
alias
wszystko
jest 
Vileda
?
)








.